Świadczymy kompleksowe usługi z zakresu BHP (w tym pierwsza pomoc i ppoż.) oraz medycyny pracy, zarówno dla przedsiębiorstw, jak i dla klientów indywidualnych. Zaufały nam już setki firm i kilka tysięcy pacjentów. Dołącz do nich! Zadzwoń, napisz lub przyjedź do naszej siedziby zlokalizowanej w centrum Gdyni.
Niniejszy wpis powstał w wyniku wielu zapytań, jakie kierują do nas dyrektorzy placówek oświatowych. O ile kwestie badań profilaktycznych nauczycieli i innych pracowników szkół czy przedszkoli są raczej jasne, to badania do celów sanitarno-epidemiologicznych wzbudzają wiele wątpliwości.
Podstawą prawną wykonywania badań do celów sanitarno-epidemiologicznych są przepisy zawarte w Ustawie o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi z dn. 05 grudnia 2008 roku.
Dość ogólny zapis widniejący w rozdziale 2. ww. ustawy mówi, że badaniom do celów sanitarno-epidemiologicznych powinny być poddawane osoby podejmujące lub wykonujące prace, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia lub choroby zakaźnej na inne osoby. W praktyce oznacza to obowiązek wykonywania badań do celów sanitarno-epidemiologicznych każdemu pracownikowi, który podczas wykonywania swojej pracy ma bezpośredni kontakt z innymi ludźmi bądź żywnością. Do takiej grupy zaliczamy nauczycieli, jak i innych pracowników placówek oświatowych (np. intendentów, woźnych czy sprzątaczki).
Charakter pracy w szkole różni się zależnie od zajmowanego stanowiska. I tak nauczyciele w szkołach, woźne czy sprzątaczki mają kontakt z uczniami, ale nie mają bezpośredniej styczności z żywnością.
Osoby zatrudnione na stanowisku kucharza, czy intendenta mają bezpośrednią styczność z żywnością. Podobnie nauczyciele wychowania przedszkolnego – najczęściej do ich obowiązków należy pomoc dzieciom w spożywaniu posiłków. Dodatkowo pomagają najmłodszym przy wykonywaniu podstawowych czynności higienicznych. W takich przypadkach istnieje większe ryzyko ewentualnego zakażenia chorobą zakaźną.
Dlatego, każda z osób zatrudnionych w szkole (może za wyjątkiem księgowej, o ile faktycznie nie ma żadnego kontaktu z wychowankami) powinna posiadać aktualne orzeczenie do celów sanitarno-epidemiologicznych.
Czy zawsze konieczne jest przedstawienie wyników posiewów kału?
W przypadku osób zatrudnionych w szkole, które nie mają kontaktu z żywnością, lekarz dopuszcza możliwość wykonania badania do celów sanitarno-epidemiologicznych przy badaniu profilaktycznym, bez konieczności przedstawiania przez pacjenta wyników posiewów kału.
Jednakże przedstawienie aktualnych wyników posiewów kału jest konieczne w przypadku badań sanitarno-epidemiologicznych osób, które mają kontakt z żywnością, bądź pomagają dzieciom w czynnościach higienicznych, czyli na przykład:
– kucharze, pomoce kuchenne
– intendenci,
– nauczyciele przedszkolni / wspomagający mający kontakt z dziećmi w wieku przedszkolnym.
Skierowania od pracodawcy podstawą wykonania każdego badania
Pamiętajmy, że najważniejsze dla lekarza wykonującego badanie do celów sanitarno-epidemiologicznych są zapisy zamieszczone przez pracodawcę na skierowaniu na badanie. To tutaj dyrektor placówki, bądź inna osoba wypełniająca skierowanie powinna dokładnie zaznaczyć jakie obowiązki podczas pracy wykonuje pracownik.
Ze względu na powtarzające się częste niejasności związane z treścią skierowań na badanie, proponujemy aby w przypadku konieczności wykonania badania sanitarnego przekazywać pracownikom osobny druk skierowania – w tym celu na naszej stronie pobrać można druk skierowania na badanie do celów sanitarno-epidemiologicznych.
Orzeczenie do celów sanitarno-epidemiologicznych a “książeczka sanepidowska”
Już od 2008 roku nie obowiązują tzw. “książeczki sanepidowskie”, gdzie pracownicy mają wpisywane wyniki posiewów kału. Każdy pracownik, na którego stanowisku wymagane jest badanie do celów sanitarno-epidemiologicznych powinien posiadać orzeczenie do celów sanitarno-epidemiologicznych wystawione na aktualnego pracodawcę. W razie kontroli Sanepidu w placówce, sprawdzane są właśnie te orzeczenia, a nie książeczki sanepidowskie. Jeśli wymagane jest przedstawienie wyniku posiewów kału, to pacjent podczas badania powinien przedstawić wynik trzykrotnie wykonanego posiewu, a nie wpis do książeczki.
Co ile badanie do celów sanitarno-epidemiologicznych?
Obowiązujące dotychczas przepisy w sprawie wystawiania orzeczeń do celów sanitarno-epidemiologicznych zostały uchylone, a nowy projekt oczekuje na uchwalenie od 2017 roku. W związku z powyższym, obecnie badania do celów sanitarno-epidemiologicznych wykonuje się przy rozpoczęciu pracy u danego pracodawcy, nauki i po zachorowaniu.
Podsumowanie
Każdy pracownik szkoły mający kontakt z uczniami powinien posiadać orzeczenie do celów sanitarno-epidemiologicznych, przy czym np. dla stanowiska nauczyciela nie jest wymagane wykonywanie posiewów kału, chyba że lekarz zleci inaczej.
Badanie do celów sanitarno-epidemiologicznych pracowników przedszkoli oraz pracowników szkół, którzy mają w swojej pracy kontakt z żywnością wykonywane są m.in. na podstawie wyników posiewów kału. Pracownik powinien zabrać ze sobą na badanie aktualne wyniki posiewów kału.
Każdy pracownik, który miał wykonane badanie do celów sanitarno-epidemiologicznych dostaje orzeczenie do celów sanitarno-epidemiologicznych wystawione na danego pracodawcę.
W związku z brakiem aktualnych przepisów określających termin obowiązywania orzeczeń do celów sanitarno-epidemiologicznych, o ich terminie ważności decyduje lekarz.
Z praktycznego punktu widzenia najlepiej jest kierować na badanie do celów sanitarno-epidemiologicznych każdego pracownika rozpoczynającego pracę w danej placówce.
Autor: lek. med. pracy Elżbieta Jasińska, kierownik NZOZ Promeda.
Śledźcie naszego bloga (również na Facebooku i Linkedin), gdzie poruszamy istotne kwestie związane z medycyną pracy i BHP. Oczywiście, daj nam znać jeśli masz temat, który powinniśmy Twoim zdaniem bliżej omówić.
Pracodawcy i pracownicy często są zainteresowani szkoleniem bhp online. Jest to całkowicie zrozumiałe – to najbardziej elastyczna forma kursu bhp ? pracownik przechodzi szkolenie bhp gdzie i kiedy chce, może je podzielić na kilka części. Pozwala to na elastyczne dopasowanie ukończenia kursu bhp do codziennych obowiązków. Pamiętajmy jednak, że jedynie szkolenie okresowe bhp może odbywać się zdalnie. I to nie dla wszystkich stanowisk pracy. Przyjrzyjmy się bliżej, dla kogo i kiedy przeznaczony jest kurs bhp online.
Każde szkolenie wstępne bhp powinno odbywać się stacjonarnie. Instruktaż ogólny przeprowadza najczęściej specjalista ds. bhp, podczas gdy instruktaż stanowiskowy w ramach szkolenie wstępnego bhp należy do obowiązków przełożonego. Przypomnijmy również, że pracownik nie może rozpocząć pracy bez ważnego szkolenia bhp.
Pierwsze szkolenie okresowe bhp odbywa się praktycznie dla wszystkich pracowników w ciągu 12 miesięcy od momentu rozpoczęcia pracy na danym stanowisku. Wyjątkiem są tutaj pracodawcy oraz osoby kierujące pracownikami, które pierwsze szkolenie okresowe bhp powinny ukończyć już w ciągu pierwszych 6 miesięcy od momentu podjęcia pracy.
Pamiętajmy, że nie każde szkolenie okresowe bhp może odbyć się zdalnie. Kurs bhp online mogą przechodzić:
– pracodawcy i osoby kierujące pracownikami,
– pracownicy administracyjno-biurowi i inni (np. lekarze, nauczyciele)
– pracownicy inżynieryjno-techniczni.
Szkolenie bhp online nie jest przeznaczone zatem dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych. Szkolenia okresowe bhp dla tych osób powinny odbywać się stacjonarnie, podobnie jak każde szkolenie wstępne bhp.
Po pierwszym szkoleniu okresowym bhp, pracownika (pracodawcę również) czeka kolejne szkolenie okresowe, które w przypadku stanowisk uprawnionych do zdalnego kursu bhp, odbywa się co pięć lat.
Szkolenia okresowe bhp dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych odbywają się wyłącznie stacjonarnie, co trzy lata, bądź co roku – w przypadku wykonywania prac szczególnie niebezpiecznych (np. praca na wysokości). Więcej na temat prac szczególnie niebezpiecznych można znaleźć w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy z dn. 26. września 1997 . Przypomnijmy, że do obowiązków pracodawcy należy opracowanie zakładowego wykazu prac szczególnie niebezpiecznych.
Poniższa tabela podsumowuje kwestie, czy szkolenie okresowe bhp może odbyć się zdalnie, a jeśli tak, to w jakich terminach. Szczegółowe przepisy odnośnie sposobu i częstotliwości przeprowadzania szkoleń bhp można znaleźć w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dn. 27. lipca 2004 w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.
| rodzaj stanowiska | szkolenie wstępne bhp | pierwsze szkolenie okresowe | kolejne szkolenie okresowe | |||
| kiedy? | online? | kiedy? | online | kiedy? | online | |
| pracownicy administracyjno-biurowi i inni | przed rozpoczęciem pracy |  |
do 12 mies. od szkolenia wstępnego bhp |  |
co 5 lat | |
| pracownicy inżynieryjno-techniczni | |
|
co 5 lat | |
||
| pracodawcy i osoby kierujące pracownikami | |
do 6 mies. od szkolenia wstępnego bhp | |
co 5 lat | |
|
| pracownicy zatrudnieni na stanowiskach robotniczych | |
do 12 miesięcy od szkolenia wstępnego | |
co rok lub 3 lata | |
|
Pamiętajmy, że zdalne szkolenie bhp nie oznacza koniecznie szkolenia bhp online. Osoby pracujące z komputerem całymi dniami, niekoniecznie chcą również przy nim przechodzić kurs bhp. Dlatego Promeda, oprócz tradycyjnego szkolenia bhp na platformie online, daje możliwość odbycia szkolenia okresowego bhp zdalnie na dwa inne sposoby: kursant może wydrukować sobie materiały w formie papierowej (czarno-biały wydruk e-booka z minimalną ilością ilustracji) bądź odsłuchać szkolenia bhp w jako audiobooka. Kliknij aby obejrzeć film przybliżający ideę tych form szkolenia bhp.
Śledźcie naszego bloga (również na Facebooku i Linkedin), gdzie poruszamy istotne kwestie związane z medycyną pracy i BHP. Oczywiście, daj nam znać jeśli masz temat, który powinniśmy Twoim zdaniem bliżej omówić.
Czy pracodawca musi odbyć szkolenie BHP?
Szkolenie BHP jest jedynym szkoleniem, które jest obowiązkowe dla każdego pracownika zatrudnionego w Polsce. Często pracodawcy dzwonią pytając, czy mogą zapisać na szkolenie pracownika, zapominając o tym, że pracodawca również powinien być przeszkolony w zakresie BHP. Sytuacja taka ma najczęściej miejsce w przypadku osób, które prowadząc własną działalność gospodarczą, decydują się na zatrudnienie pierwszego pracownika.
Skoro pracodawca odpowiada za stan bezpieczeństwo pracowników, powinien znać zasady bezpiecznej organizacji pracy. Ponadto, konieczne jest przeprowadzenie nowozatrudnionym pracownikom instruktażu stanowiskowego. Przypomnijmy, że każde wstępne szkolenie BHP składa się z dwóch części: instruktażu ogólnego (prowadzonego najczęściej przez pracownika służby BHP) oraz instruktażu stanowiskowego, prowadzonego przez pracodawcę (bądź wyznaczoną przez niego osobę kierującą pracownikami, posiadającą odpowiednie kwalifikacje). Zadaniom tym nie podoła osoba, która sama nie została przeszkolona w zakresie BHP.
Stąd, każda osoba prowadząca działalność gospodarczą, powinna przed zatrudnieniem pierwszego pracownika odbyć szkolenie wstępne BHP. Ta sama sytuacja ma miejsce, jeśli przedsiębiorca decyduje się na przyjęcie na praktyki studenta bądź ucznia odbywającego praktyczną naukę zawodu. Jednym słowem – dopóki prowadzimy własną działalność gospodarczą nie zatrudniając nikogo – szkolenie BHP nie jest konieczne. Jeśli w firmie pojawia się pracownik bądź praktykant ? pracodawca również powinien odbyć szkolenie BHP. Szczegółowe w tym temacie znajdziemy w Rozporządzeniu w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.
Szkolenie wstępne dla pracodawców i osób kierujących pracownikami odbywa się w formie stacjonarnej. W programie szkolenia zawarte są m.in. obowiązki i odpowiedzialności leżące po stronie osób zarządzających pracownikami, jak i wskazówki dotyczące przeprowadzania instruktażu stanowiskowego.
Pierwsze szkolenie okresowe dla pracodawców i osób kierujących pracownikami powinno mieć miejsce do 6. miesięcy od szkolenia wstępnego. Kolejne szkolenia okresowe powinny się odbywać nie rzadziej niż co 5 lat. Szkolenia okresowe pracodawców i osób kierujących pracownikami mogą być prowadzone stacjonarnie bądź zdalnie (tzw. samokształcenie kierowane). Czas trwania każdego szkolenia okresowego to min. 16 godzin lekcyjnych. Szkolenia okresowe kończą się egzaminem sprawdzającym wiadomości.
Przedsiębiorca, który odbył szkolenie dla pracodawców i osób kierujących pracownikami nie może samodzielnie pełnić zadań służby BHP w danym zakładzie pracy (np. prowadzić instruktażu ogólnego, szkoleń okresowych pracowników, przygotowywać kart oceny ryzyka zawodowego itp.).
Warto w tym miejscu zaznaczyć różnicę pomiędzy szkoleniem BHP dla pracodawców i osób kierujących pracownikami, a szkoleniem BHP dla pracodawców wykonujących zadania służby bezpieczeństwa i higieny pracy. To drugie szkolenie obejmuje minimum 64 godziny lekcyjne i upoważnia pracodawcę do pełnienia zadań służby BHP w danym zakładzie pracy. Zgodnie z zapisem art. 23711 Kodeksu pracy, zadania służby BHP samodzielnie może pełnić pracodawca zatrudniający do 10 osób, bądź do 20 osób, o ile profil działalności zakładu pracy nie znajduje się w wyższej niż trzecia kategorii ryzyka w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.
Reasumując, pracodawca powinien ukończyć szkolenie BHP. Może wybrać pomiędzy szkoleniem dla pracodawców i osób kierujących pracownikami, bądź bardziej kompleksowym szkoleniem dla pracodawców wykonujących zadania służby BHP (o ile dany zakład pracy spełnia ww. warunki).
Śledźcie naszego bloga (również na Facebooku i Linkedin), gdzie poruszamy istotne kwestie związane z medycyną pracy i BHP. W najbliższym czasie opiszemy, jakie są możliwości organizacji służby bezpieczeństwa i higieny pracy zależnie od wielkości i profilu działalności zakładu pracy. Oczywiście, daj nam znać jeśli masz temat, który powinniśmy Twoim zdaniem bliżej omówić.
Dzisiaj kontynuujemy temat z poprzedniego wpisu. Wiemy już, że podpisanie umowy z lekarzem medycyny pracy na wykonywanie badań profilaktycznych pracowników jest konieczne. W art. 12 Ustawy o służbie medycyny pracy przeczytamy, co taka umowa powinna zawierać. Ale na co szczególnie zwrócić uwagę przy podpisywaniu umowy z lekarzem medycyny pracy?
1. Z kim można podpisać umowę?
Najważniejsze, aby badania były przeprowadzane w podstawowej jednostce medycyny pracy, z którą pracodawca ma podpisaną umowę (najczęściej są to indywidualne praktyki lekarskie lekarzy medycyny pracy bądź zakłady opieki zdrowotnej zatrudniające lekarzy uprawnionych do wykonywania badań profilaktycznych, więcej informacji można znaleźć w art. 2 Ustawy o służbie medycyny pracy). Szczegóły, jak powinno wyglądać orzeczenie o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy na danym stanowisku, poruszymy w jednym z kolejnych artykułów.
2. Opłata za zawarcie umowy, minimalne kwoty dotyczące badań
Samo zawarcie umowy na wykonywanie badań profilaktycznych pracowników nie powinno się wiązać z jakimkolwiek kosztem po stronie usługobiorcy. Usługodawca nie powinien także wymagać od pacodawcy jakiejkolwiek minimalnej liczby pracowników przysyłanych na badania np. w ciągu roku (przypomnijmy, że obowiązek podpisania umowy na opiekę profilaktyczną nad pracownikami spoczywa na każdym pracodawcy, nawet tym zatrudniającym jednego pracownika).
3. Ryczałt czy płatności ?od badania??
Wieloletnia obecność na trójmiejskim rynku medycyny pracy skłania nas do opinii, że dla przedsiębiorcy najlepiej jest płacić za faktycznie wykonane badania. Płatności ryczałtowe są uzależnione od ilości zatrudnionych, więc i tak nie zapewniają ustalenia konkretnej kwoty wydatków na dany rok. Oczywiście, niniejsza opinia dotyczy umów na sprawowanie opieki profilaktycznej nad pracownikami, nie umów na kompleksową opiekę zdrowotną (tzw. pakietów medycznych).
4. Czas trwania umowy i długość okresu wypowiedzenia
Ustawa o służbie medycyny pracy określa, że umowa na wykonywanie badań profilaktycznych pracowników powinna być zawarta na okres nie krótszy niż rok. Powszechnie stosowaną praktyką jest zawieranie umów na czas nieokreślony, co ogranicza ryzyko niedopatrzenia terminu podpisania kolejnej umowy oraz pozwala na ograniczenie zbędnej biurokracji. Pamiętajmy, aby sprawdzić jaki jest okres wypowiedzenia.
5. Czy można mieć umowy z kilkoma lekarzami medycyny pracy?
Ustawa o służbie medycyny pracy nie reguluje, czy umowa pomiędzy jednostką służby medycyny pracy a pracodawcą powinna być zawarta na wyłączność. Oczywiście, aby mieć stałą kontrolę nad warunkami zatrudnienia w danym zakładzie pracy, opieka powinna być sprawowana przez jednego lekarza. Ponadto, wykonywanie badań pracowniczych u jednego lekarza pozwala na bliższy kontakt z pacjentem i bieżące śledzenie historii jego zdrowia.
Z drugiej strony, w sytuacji zatrudniania dużej ilości pracowników, na krótki okres czasu, w różnych lokalizacjach (np. w przypadku biur pośrednictwa pracy), wygodniej jest podpisać kilka umów na sprawowanie opieki profilaktycznej nad pracownikami. Pozwala to na większą elastyczność terminów i lokalizacji badań. Szczególnie w takiej sytuacji, zawieranie umowy na wyłączność niepotrzebnie ogranicza możliwości działania pracodawcy.
6. Badania to nie wszystko ? na czym jeszcze polega opieka profilaktyczna nad pracownikami?
W każdej umowie na sprawowanie opieki profilaktycznej nad pracownikami powinien się znaleźć m.in. punkt mówiący o przepływie informacji pomiędzy lekarzem profilaktykiem a pracodawcą (najczęściej reprezentowanym przez przedstawiciela służby bhp). W celu bliższego zapoznania się z warunkami pracy, lekarz odbywa wizytacje stanowisk pracy. To właśnie m.in. z tego względu lepiej mieć umowę z jednym lekarzem prowadzącym, który zna zakład pracy i potrafi realnie ocenić warunki w nim panujące oraz doradzić jak je poprawić. Wszystkie zadania służby medycyny pracy zostały szczegółowo opisane w art. 6. Ustawy o służbie medycyny pracy.
7. Badania dodatkowe
Zgodnie z art. 14. Ustawy o służbie medycyny pracy, lekarz medycyny pracy powinien wskazać specjalistów bądź laboratoria, gdzie pracownik wykona niezbędne badania specjalistyczne. Niedopuszczalna jest sytuacja, w której lekarz medycyny pracy wręcza pracownikowi skierowanie np. na badanie okulistyczne i poleca wykonać je we własnym zakresie. Dla niektórych stanowisk konieczne jest wykonanie szeregu badań dodatkowych. Terminy wykonania badań specjalistycznych zapewne nie będą określone w umowie, warto natomiast dopytać ile czasu szacunkowo trwa wykonanie pełnego zakresu badań. Czas to też pieniądz, uważajmy aby nie okazało się, że pracownik potrzebujący badań wysokościowych będzie je wykonywał cały tydzień. Cennym źródłem informacji mogą się okazać dotychczasowi usługobiorcy danego lekarza (najlepiej z podobnej branży, zatrudniający pracowników na podobnych stanowiskach).
8. Zakres badań
Niestety, często zdarza się, że każdemu pracownikowi, niezależnie od zajmowanego stanowiska wykonuje się badania dodatkowe (np. morfologia i badanie moczu). Tymczasem zakres badań jest określony w załączniku 1 do Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dn. 30 maja 1996 w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, w zakresie profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy. W przepisach tych widać, że zakres badań każdego pracownika jest ściśle powiązany z zagrożeniami, jakie występują na jego stanowisku pracy. I tak, dla pracownika biurowego pracującego pow. 4 godziny dziennie z monitorem ekranowym, wykonywane powinno być dodatkowo badanie okulistyczne. Pracownicy zatrudnieni na wysokości pow. 3m oprócz badania profilaktycznego udają się na konsultację neurologiczną, laryngologiczną i okulistyczną, niekiedy też psychotesty. Należy pamiętać, że stan zdrowia pacjenta może skłaniać lekarza medycyny pracy do skierowania go na inne badania dodatkowe, jednakże wykonywanie badań laboratoryjnych każdemu pracownikowi (często nawet przed wizytą profilaktyczną), jest zbędne. Pamiętajmy, że lekarz medycyny pracy ocenia, czy nie ma przeciwwskazań do pracy na danym stanowisku. Najczęściej nie wymaga to pogłębionej diagnostyki i rozszerzonych badań. Z drugiej strony, na życzenie pracodawcy można wykonywać określone badania każdemu pracownikowi (np. morfologia, czy badanie moczu).
9. Czas, na jaki wystawiane są orzeczenia
To najtrudniejszy punkt do weryfikacji przy podpisywaniu umowy na wykonywanie badań profilaktycznych pracowników. Praktycznie dopiero w czasie współpracy przekonamy się, na jaki okres czasu wystawiane są orzeczenia. Żaden lekarz nie zadeklaruje z góry terminu ważności badań, które będzie wykonywał. Jest to jak najbardziej zrozumiałe, ponieważ dopiero po zbadaniu pacjenta, lekarz może określić za jaki czas powinien się on zgłosić na kolejną wizytę. Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dn. 30 maja 1996 w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, w zakresie profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy określa częstotliwość badań, zależnie od zagrożeń występujących na danym stanowisku pracy, a niekiedy też wieku badanego (np. osoba powyżej 50. r.ż., pracująca na wysokości powyżej 3m nie otrzyma orzeczenia o braku przeciwskazań do pracy na dłużej niż 1 rok). Jeśli jednak widzimy, że orzeczenia dla wszystkich pracowników biurowych poniżej 40 roku życia są wystawiane na rok, to może to wzbudzić nasze wątpliwości. Najlepiej, przed podpisaniem umowy zasięgnąć informacji u aktualnych klientów danego usługodawcy, wtedy dowiemy się jak realizacja umowy wygląda w praktyce.
Powyżej przedstawiliśmy podstawowe kwestie, na które radzimy zwrócić uwagę przy podpisywaniu umowy z lekarzem medycyny pracy. Należy jednakże pamiętać, że lekarz to zawód zaufania publicznego. Nie możemy wnioskować, że skoro jeden pracownik dostał orzeczenie o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy na stanowisku biurowym na 3 lata, to jego kolega, zatrudniony na tej samej pozycji otrzyma orzeczenie na ten sam czas. Po to istnieje opieka profilaktyczna nad pracownikami, aby każdy był traktowany indywidualnie. Lekarza natomiast obowiązuje tajemnica lekarska i nie spodziewajmy się, że będzie tłumaczył szczegółowo pracodawcy dlaczego jedna osoba była kierowana na dodatkowe badania a inna nie, czy też skąd wynikają różnice w terminach ważności poszczególnych orzeczeń.
Śledźcie naszego bloga (również na Facebooku i Linkedin), gdzie poruszamy istotne kwestie związane z medycyną pracy i BHP. W najbliższym czasie podpowiemy, jak wypełnić skierowanie na badanie profilaktyczne pracownika i co powinno zawierać orzeczenie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do pracy na danym stanowisku. Oczywiście, daj nam znać jeśli masz temat, który powinniśmy Twoim zdaniem bliżej omówić.
Temat pierwszego wpisu na blogu Promedy porusza kwestię, z którą mamy do czynienia właściwie codziennie. Nie ma dnia, w którym nie dzwoni do nas ktoś z prośbą o wykonanie badania medycyny pracy prywatnie. Najczęściej ma przez to na myśli, że otrzymał (bądź nie) od pracodawcy skierowanie na badanie profilaktyczne i musi je gdzieś wykonać, na własną rękę. Gdzie? No właśnie, tutaj zaczynają się schody…
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, zawartymi w art. 12 Ustawy o służbie medycyny pracy z dn. 27.06.1997, pracodawca powinien kierować pracowników na badania medycyny pracy do lekarza, z którym ma zawartą umowę na wykonywanie badań profilaktycznych pracowników. Umowa ta powinna być zawarta w formie pisemnej i na okres nie krótszy niż rok.
Pracodawca powinien sobie zdawać sprawę z tego, że:
- Pracownik nie znajdzie lekarza medycyny pracy, który mu wykona badanie bez umowy zawartej z pracodawcą (chyba, że lekarz ten złamie przepisy).
- Zaświadczenie o zdolności do pracy jest nieważne, jeśli zostało wystawione przez lekarza, z którym pracodawca nie ma podpisanej umowy (nawet jeśli lekarz ten ma uprawnienia do wykonywania badań pracowników).
Dotyczy to nawet najmniejszych przedsiębiorców, zatrudniających np. jedną osobę na umowę o pracę na ? etatu. Podobnie rzecz się ma w przypadku firm, które zatrudniają pojedynczych pracowników w różnych częściach kraju.
Przykład 1.
Firma “Lajkonik” z siedzibą w Krakowie zatrudnia 50 osób, z czego 40 osób w Krakowie, 6 w Warszawie i po jednym przedstawicielu handlowym we Wrocławiu, Gdańsku, Płocku i Lublinie. Aby nie fatygować pracowników do innego miasta w celu wykonania badania profilaktycznego, firma podpisała umowę z różnymi lekarzami medycyny pracy w każdym z miast, w którym jest zatrudniony choćby jeden pracownik.
Przykład 2.
Pani Justyna od kilku lat prowadzi własną działalność gospodarczą – sklep odzieżowy. W tym roku postanowiła zatrudnić na 1/2 etatu sprzedawcę. Podpisała umowę z lekarzem medycyny pracy, choć nie planuje zatrudniać kolejnych pracowników. Wie, że w razie kontroli PIP, zaświadczenie wystawione przez lekarza, z którym nie miałaby umowy, jest zupełnie bezużyteczne.
Co zatem należy do obowiązków pracodawcy jeśli chodzi o badania profilaktyczne pracowników?
- Wybór i podpisanie umowy z lekarzem medycyny pracy.
- Wypełnienie skierowania na badanie profilaktyczne ( w dwóch egzemplarzach – jeden dla lekarza, jeden dla pracownika).
- Dołączenie orzeczenia lekarskiego o zdolności do pracy do dokumentacji pracowniczej (jeden egzemplarz, drugi pozostaje u pracownika).
- Monitorowanie terminów kolejnych badań.
Przypominamy również, że badania medycyny pracy powinny być wykonywane w czasie pracy i na koszt pracodawcy.
Czy podpisanie umowy z lekarzem medycyny pracy wiąże się z dodatkowym kosztem dla pracodawcy?
Oczywiście zależy to od oferty danego usługodawcy. Przed podpisaniem umowy, zawsze należy zapoznać się dokładnie z jej warunkami. Na przykład podpisanie umowy z Promeda nie wiąże się z żadnym dodatkowym kosztem. Pracodawca płaci wyłącznie za faktycznie wykonane badania.
Śledźcie naszego bloga (również na Facebooku i Linkedin), będziemy poruszać istotne kwestie związane z medycyną pracy i BHP. W najbliższym czasie podpowiemy, na co zwrócić szczególną uwagę przy doborze lekarza medycyny pracy oraz jak wypełnić skierowanie na badanie profilaktyczne pracownika. Oczywiście, daj nam znać jeśli masz temat, który powinniśmy Twoim zdaniem bliżej omówić.